Het laatste model

Mijn atelier is nagenoeg leeg, ik ben bijna klaar. Een sleetse roodfluwelen sofa leunt tegen de muur. In het midden, naast een tafel met schildergerei, staat een ezel met daarop een onvoltooid doek. Aan de muur tegenover de sofa hangen twee naakten waarvan ik niet kon scheiden. Twee schilderijen vol liefde, beter nog, vol verliefdheid. Verliefd zijn, ik kon niet zonder. Al mijn zinnen vol open, mijn verstand dat anders werkt of eigenlijk niet. Het ophopende verlangen in mijn ziel, de lust tintelend op mijn huid, de brandende passie in mijn kruis. Het schampte langs mijn brein, begeesterde mijn handen. Lust om te overweldigen, passie om te beminnen, verlangen om alles te proeven, ruiken, bezitten, om diep door te dringen in háár. Alles is opnieuw nieuw, terra incognita om te ontdekken, in te kleuren. Ik, die zelf opnieuw ingekleurd, ontdekt wil worden… Voorovergebogen zit ik op het rode fluweel en kijk naar de schilderijen, terug in de tijd. Links, in pasteltinten, heb ik Sjaantje uitgedrukt. Een achttienjarige schoonheid, rode krullen, volrond en roze, zacht en zogenaamd verdiept in een boek. Haar lieflijkheid ontwapende mij. Met zachte penseelstreek verkende ik haar vormen, ontvouwde haar plooien. Met tedere vegen drong ik sluipend in haar door. Als ze opkeek lokten haar dromende ogen mij naar haar toe om me mee te nemen op ontdekkingsreis over haar bedwelmende rondingen die ik alleen maar hoefde te volgen om in het paradijs te komen en te blijven komen. Alwetend keek ze toe en zuchtend liet ze me weten dat het goed was . Het naakt rechts is met ongebluste kracht en bruut geweld op het doek gesmeten. De dikke verflaag is doorploegt met voren en gaten. Geesje was net zestien, mager, bijna spichtig. Zwart haar, bleke huid, scherpe trekken en priemende donkere ogen. En ze was grenzeloos. Ze daagde ze me uit, steeds opnieuw, om verder te gaan. Verder dan ik wilde gaan. Verder dan ik dacht dat kon. Haar smekende weerloosheid wakkerde een onstuitbare oerkracht in mij aan. Zoals ik haar met grove halen op het canvas smeet, slingerde ik haar op de sofa. Zoals een boos kind haar lappenpop rammelde ik haar door elkaar, sloeg haar met vlakke hand, ranselde haar bleke huid tot blauwzwart en bloedens toe. Ze wilde meer. Ze kreeg meer, tot tranen langs mijn gezicht stroomden en mijn ogen brandden. Ik vouwde haar dubbel, pinde haar vast, sperde haar open en neukte al haar openingen beestachtig tot ik uitgeput op de vloer rolde. Stoïcijns wikkelde zij zich daarna in de kimono en nam haar pose weer aan. Na al die jaren weet ik nog de beurse plekken en bloederige striemen onder haar kimono te vinden. Drie bescheiden klopjes op de deur laten me opkijken. Mijn keel is droog, ik grom. De deur zwaait open en Betsy komt binnen. Ze heeft een tuitbeker vast. Heupwiegend loopt ze naar me toe, komt naast me zitten en laat me de appelsap drinken. Als de beker leeg is, helpt ze me uit mijn kamerjas en drapeert mijn naakte, rimpelige lichaam over de sofa. Ze gaat naast de ezel staan, kijkt me strak aan en ontkleed zich traag. Haar broek vouwt ze op, daarop haar blouse, haar BH komt er diagonaal overheen en tenslotte dwarrelt haar slipje daar bovenop. Alleen haar hakjes houdt ze aan. Naakt neemt ze een verleidelijke pose aan en blaast een kus naar mij. Ik voel hoe mijn oude lijf wil reageren. Ze pakt het palet en gaat achter de ezel staan. Ik sluit mijn ogen en voel haar penseelstreken strelend over mijn huid gaan. Mijn laatste verliefdheid.