Ingesloten liefde.

Zij probeert zich te herinneren wie haar de sleutel heeft gegeven …

Op de kaptafel vóór haar staat een roestig geldkistje. Met trillende vingers draait ze de sleutel om, opent het deksel en ziet drie foto’s op de bodem liggen.

Ze pakt de bovenste, een pasfoto van haar eerste en enige liefde, Hugo. Met haar pink volgt ze de trekken van zijn gezicht.

De tweede foto is geschoten tijdens een dansles in het buurthuis. Wat kijken ze ondeugend in de camera! Hugo had haar nèt voor het eerst gekust onder het podium van de danszaal. En niet alleen gekust, zijn handen waren onder haar blouse gegleden waar ze bevend haar wachtende borsten streelden en voorzichtig haar juichende tepels beroerden.

De derde foto toont een kale kamer, hun eerste eigen woning. Groot genoeg voor een ‘tango apasionada’. Dansend ontkleedden ze elkaar totdat ze naakt stil stonden. Het enige wat bewoog waren hun gejaagde ademwolkjes. Tenslotte tilde hij haar op en vlijde haar op zijn warme winterjas. Ze bedreven samen de liefde. Ze kreunt, siddert even bij de herinnering van pijn en genot toen hij eindelijk tussen haar huiverende dijen, in haar kwam. Voor het eerst.

Een traan valt op de afbeelding. Voorzichtig doet ze de foto’s weer in het kistje en sluit het af.

Er wordt fel op de deur geklopt, ze verstart.

“Pleuni lieverd, doe de deur open! Ik ben het, Hugo.”

“Hugo? Ik ken geen Hugo. Flikker op vent!”

Verwonderd kijkt ze naar wat ze in haar trillende, dooraderde hand houdt.

Zij probeert zich te herinneren wie haar de sleutel heeft gegeven.